سر جلو
سینه سپر
تسبیح به دست ُ
گاهی هم قطره اشکی حواله گونه هایم میکردم و تند تند میخواندم " الهی هب کمال انقطاع الیک"
بی آنکه بدانم اصلا "کمال ِ انقطاع "یعنی چه؟ تند تند میخواندم و ته ِ دلم میخواستم از همه قطع شوم برای تو... آن هم نه انقطاعی معمولی! کمال ِ انقطاع!
هه
حالا این روزها که دانه به دانه داشته هایم را میگیری ، حتی جرات نمیکنم یک بار بیایم و بخواهم " هب لی کمال انقطاع الیک" . جرات نمیکنم اصلا بخواهم قطع شوم از همه این پایندها.
این روزها که معنای "قید" را، معنای ِ " دلبستگی" را بیشتر از هروقت دیگری میفهمم و باید انگار بخواهم که نباشد ... حالا هرچقدر هم که تا به حال هم خودش بوده و هم دلخوشی اش و هم آرزویش...
حالایی که باید نه خودش باشد و ...

***

روزها گریه کردم و رو به رویت التماس کردم و قسم دادم و شکایت کردم و کفر گفتم و و و ..
عاقبت همانی شد که تو خواستی...
عاقبت رسیدم به همین جمله...
"الهی هب لی کمال انقطاع الیک..."

+ برای عزیزترین  ِ زندگیم ، دعا کنید...